Als mijn krachten afnemen
en mijn benauwenis neemt toe.
Als mijn leven hier op aarde
bijna ten einde is
en mijn nieuwe leven komt in zicht.
Als mijn oude lichaam bijna vergaat
en een nieuwe schepping op mij wacht.
Als hier het afscheid wordt genomen
maar mijn Heer en Heiland klaar staat
voor mijn ontmoeting met Hem.
Als de pijn om mijn heengaan sterker wordt,
maar vrede mijn hart vult.
Dan weet ik,
nog heel even
en ik leg mijn hand
in die doorboorde hand
van mijn Heer.
Nog heel even
en ik zie allen
die mij reeds ontvielen weer.
Nog heel even,
pas dan
ben ik werkelijk thuis
en geef Hem
van aangezicht tot aangezicht
alle eer.
Nog even...
Nog heel even...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten